Eindelijk in bed....

26 december 2017 - Spijkenisse, Nederland

Wat een superlange dag. Zondag op maandag haast niet geslapen, omdat het zo spannend was en dan vervolgens heel laat naar de Sporhal in Rotterdam te rijden. De bus vertrok om 1:16 eindelijk op weg naar Zweden. Iedereen was enorm nerveus, dus duurde het een lange tijd voordat iedereen wat rustiger werd, waardoor Meagan en ik een beetje konden slapen. Op zich hadden we niet te klagen, omdat we voorin mochten zitten en daardoor hadden weer iets meer ruimte. Iets. Het bleef rumoerig, waardoor het steeds niet heel stil was een dat is best lastig om te slapen.
De eerste stop was om 3:14 tussen Hengelo en Oldenzaal in, bij een tankstation. Meagan voelde zich niet lekker, maar heeft gelukkig niet over gegeven. Ondertussen werd de chauffeur afgelost. Deze reed ons om 3:50 de grens over naar Duitsland. En om 7:55 gingen we van Duitsland naar Denemarken. Om 9:15 kwamen we bij de ferries, van Puttgarden aan. Daar moesten we wachten op de boot van 10:00, want we waren net te laat voor die van 9:20. Pech dus. Eindelijk mochten we de oversteek maken naar Zweden. Waar onze paspoorten in de bus werden gecontroleerd.
En daar gingen we weer. Het begon onderweg te regenen.
Om 13:25 kwamen w eindelijk bij de school aan. Gelukkig was de regen net op gehouden, zodat de spullen droog uit de bus gehaald konden worden.
Na wat rond te hebben gevraagd bij andere ouders, was er iemand die zo vriendelijk was om ons bij het hotel af te zetten, die was tenslotte een stukje terug.
Om 14:28 werden we bij het hotel Scandic Segevang afgezet. Korien en Peter stonden net buiten op ons te wachten. Dus wij gauw ingecheckt, alles in de kamer gegooid, want we mochten mee rijden om een klein hapje te eten en daarna naar de school te rijden.
In Lund was het even zoeken naar een pinautomaat om kronen te pinnen, want euro's hebben ze hier niet:-)
Daarna een hapje gegeten bij een pizza/ Donnerwinkel en hup weer op weg, nu naar de school. Daar aangekomen was er veel onduidelijkheid over wat nu de plan van aanpak is een na veel wachten en vragen konden weer eindelijk de kinderen achter laten bij hun teamgenoten. Daar kon Meagan en Lieke de teamgenoten beter leren kennen en daarna in de cafetaria samen eten, terwijl wij ergens anders gingen eten. Wij weer op weg. Na veel zoeken vonden weer een soort Engelse pub met eten. Entree vanaf 23 jaar, dus kon net:-)
Heerlijk gegeten en maar weer op weg naar de school, want de afspraak was dat de kids gingen lopen naar de Sparbanken Skåne Arena. Wij hadden de auto bij de Lidl gezet, want dat was 1 gratis en 2 tussen de school en de SSArena in.
De kinderen kwamen lekker luid aanlopen: er waren een aantal jongens die een trommel hadden meegenomen. Super!
Wij sloten erbij aan. Hup op weg naar de SSArena.
Meagan en Lieke mochten met een paar andere ons land vertegenwoordigen achter de vlag, de zaal in. Het was een superleuk gezicht. Ik ben trots op mijn dochter!
Daardoor mochten ze vooraan zitten en konden ze de opening show van dichtbij meemaken, terwijl Korien, Peter en ik op de banken mochten kijken. Het was een leuke show, ondanks dat mijn ogen haast dicht vielen.
Na de show hebben ze wat groepsfoto's gemaakt en konden we onze dochters meenemen naar het hotel.
Daar aangekomen gingen Meagan en Lieke zwemmen en kon ik de koffers uit pakken.
Meagan heeft lekker gedoucht en ligt nu te slapen terwijl ik dit verhaal tik.
Truste iedereen, ik heb superveel slaap.

Foto’s